78 % wszystkich gatunków roślin kwitnących w strefach klimatów umiarkowanych jest przy zapylaniu uzależnione od owadów. Spośród 109 najważniejszych roślin uprawnych nie mniej niż 87 gatunków (czyli 80 % gatunków!) jest całkowicie uzależnione od zwierzęcych zapylaczy. Do tych gatunków należą ważne ekonomicznie np. jabłka, truskawki, migdały, pomidory i melony. W Europie odpowiedzialne za zapylanie są pszczoły, motyle, chrząszcze i inne owady. Aktualnie przywiązuje się coraz większą wagę dzikim pszczołom. Odkryj ścieżkę przyrodniczą i poznaj fascynujący świat dzikich pszczół. Na całym świecie Istnieje jednak jeszcze wiele innych ważnych zapylaczy z królestwa zwierząt. Też mrówki używają nektar jako źródło pożywienia i pomagają przy zapylaniu, przenosząc pyłek z kwiatka na kwiatek. Obróć płytki i zobacz, które to są! Motyle i ćmy żywią się głównie płynnym nektarem. Dostają się do niego za pomocą specjalnych narządów gębowych. Ilość dostępnej dla nich żywności jest ograniczona. Nietoperze i rudawki zapylają wiele ważnych drzew owocowych w regionach tropikalnych, np. banany W Ameryce i Afryce istnieją liczne ptaki, które zbierają nektar i pyłek roślinny. Koliber, na przykład, w locie umie zapylać tytoń. Teraz poznaliście już wiele ważnych zapylaczy, ale istnieje jeszcze jedna grupa którą być może się nie docenia. Są to muchy i chrząszcze. One również przyczyniają się do zapylania! Muchy, na przykład, występują w ogromnych ilościach i są rozpowszechnione prawie wszędzie. W przeciwieństwie do znanych zapylaczy jak pszczoły miodowe, mogą być one aktywne również przy niskich temperaturach. Ten stosunkowo długi okres aktywności oferuje szerokie możliwości zapylania. Duża liczba gatunków chrząszczy również wykorzystuje kwiaty jako źródło pożywienia i dlatego one też przyczyniają się w pewnym stopniu do zapylania roślin. Duży apetyt chrząszczy prowadzi jednak czasami do do uszkodzenia kwiatów.
(tierische viele Bestäuber)
